احداث باغ ميوه

احداث باغ ميوه

در سال هاي اخير علاقه مشروعي از سوي كشاورزان و كشاورزان وجود داشته است كه از طريق برنامه هاي صندوق كشاورزي و ساپارد شروع به ايجاد باغ هاي مدرن مي كنند. ميوه ها محصولات سودآور و سودآور هستند. با اين حال، قبل از اقدام به تهيه و اجراي يك پروژه، لازم است الزامات خاص براي توسعه آنها روشن شود.

 

انتخاب مكان براي باغ يك شرط مهم براي كشت موفق درختان است. سرمايه گذاري هاي قابل توجهي در ايجاد آن صرف مي شود و پس از كاشت اشتباهات از بين بردن آن دشوار است. شما بايد به خوبي ويژگي هاي بيولوژيكي گونه هاي ميوه، الزامات آنها را براي شرايط آب و هوايي و خاك بدانيد.

 

براي يك باغ، زمين هاي مسطح يا كمي شيب دار در كنار رودخانه ها انتخاب مي شود كه خشك نمي شوند. دامنه كوه ها و تپه ها، محافظت شده از بادهاي شديد، با خروج خوب جريان هواي سرد، نيز مناسب است. بيشتر محصولات ميوه در مناطق شمالي يا شمال شرقي با رطوبت كافي رشد مي كنند.

 

گونه هاي ميوه دانه اي، هلو، آلو بزرگ و توت فرنگي براي سهولت در آبياري بايد در شيب هايي با شيب 5-8 درجه كاشته شوند. گونه هاي ميوه باقي مانده در مناطقي با شيب تا 12 درجه كاشته مي شوند. هنگام رشد درختان ميوه در مزارع صنعتي، شيب بيشتر، مكانيزه كردن فرآيندهاي رشد آنها را دشوار مي كند.

 

ارتفاع متفاوت است - زردآلو، هلو و به در 600 متر رشد خوبي دارند، سيب، گلابي، آلو، گيلاس، آلبالو و گردو - تا 800 متر، و توت فرنگي، تمشك و شاه توت - تا 1300 متر رشد مي كنند.

 

خاك عامل اصلي در قدرت رشد و باردهي گياهان ميوه است. براي توسعه قدرتمند سيستم ريشه، نوع خاك و نفوذپذيري آن اهميت زيادي دارد. خاك هاي ضد آب اثر مضري دارند. آنها از نظر اكسيژن فقير هستند، ريشه گياهان خفه مي شوند و به تدريج مي ميرند. درختان رشد طبيعي دارند و زماني كه خاك تا عمق بيش از 1.5 متر نفوذپذير باشد، ميوه مي دهند. سطح آب زيرزميني نبايد بالاتر از 1.5 متر از سطح خاك باشد.

 

هنگامي كه روي پايه هايي با رشد ضعيف و متوسط ??كاشته مي شود، گونه هاي زمستاني سيب و گلابي به مواد مغذي غني تري نياز دارند و خاك هايي با رطوبت بيشتر نياز دارند. خاك هاي آهكي براي رشد گلابي روي پايه به، هلو روي هلو، گيلاس روي گيلاس و همچنين توت فرنگي، تمشك و chokeberry مناسب تر هستند.

 

باروري و طول عمر گونه هاي ميوه به تنوع و پايه بستگي دارد. براي گونه هاي ميوه بذري در نهالستان ها عمدتاً از پايه هاي رويشي استفاده مي شود كه باردهي زودتر و محصولات با كيفيت بالاتر را ارائه مي دهند.

 

ميزان مناسب بودن شرايط يك منطقه خاص براي رشد يك گونه ميوه خاص را مي توان به بهترين وجه توسط مزارع همسايه موجود - با قدرت رشد، طول عمر و باروري آنها قضاوت كرد. تكنيك هاي كشاورزي كاربردي نيز بايد در نظر گرفته شود.

 

هنگام ايجاد يك باغ بايد دانست كه به جاي گونه هاي ميوه هسته دار كهنه ريشه كنده شده را مي توان بذر كاشت و بالعكس. حداقل 20 سال پس از ريشه كن شدن سيب ها، مي توان مزرعه جديدي از همان گونه ايجاد كرد.

 

دماي زمستان براي رشد گونه هاي حساس تر مانند هلو، بادام، زردآلو و غيره بسيار مهم است. در مناطقي كه محصول بيش از دو بار در 10 سال در نتيجه سرما از بين مي رود، كاشت توصيه نمي شود.

منابع ديگري جهت بررسي بيشتر براي شما اورده شده.

https://issuu.com/akinnahal

https://profile.hatena.ne.jp/Akinnahal/

http://www.authorstream.com/akinnahal/